Ik zie het helemaal voor me. De Neurologe die de hele dag gewerkt heeft, visites gelopen, patiënten op controle, slecht nieuws, goed nieuws, scans beoordelen, met je team overleggen en aan het eind van de dag beginnen aan een ellenlange lijst van telefonische consulten. Een lijst waar je om 17u54 pas aan kunt beginnen, omdat iedereen aandacht en tijd verdiend, iedere patiënt uniek is en omdat je een goede arts bent, met empathie en daar de tijd voor neemt.
In de rij van die telefonische consulten staat ook Bram... Om 17u20 eigenlijk... Vrij belangrijk voor ons, want Bram's absences en/of insulten en/of klachten als gevolg van hoofd-ellende zijn buiten proportioneel... Nauwelijks meer te verenigen met een gezinsleven. "Dit kan zo niet, dit is geen doen" zeggen we tegen elkaar in de korte momenten dat hij helder is. Naast de afwezigheid en vermoeidheid doet hij zichzelf nu ook pijn met spierkrampen die voelen alsof hij schrikdraad van hoge voltages (en daarbij hoge wattage, want dat is wat het verschil maakt) vastheeft. Hij knijpt zijn eigen hand of arm aan gort, of het eerste voorwerp dat in de buurt komt. Zijn "handje vasthouden" in deze moeilijke tijden is dus geen goed idee.Wachtend op een telefoontje dat verder niks gaat veranderen... De insulten gaan er niet van weg, de krampen evenmin, toch leg je al je hoop op zo'n cunsult. Omdat je hoopt dat ze zegt dat het met pilletje x wel overgaat of dat het heel normaal is en overmorgen weg is. Maar ergens weet ik ook wel dat dat bullshit is. Dat als Bram weer Dexamethason krijgt dat het misschien 1 of 2 klachten wegneemt, maar dat je er 8 voor terug krijgt... Maar je moet ergens naar "uitkijken", ergens hoop van krijgen... Dus wachten we wéér af, zenuwslopend is het... En dat maakt het "uitlopen" van zo'n arts (waar ik heel veel respect en sympathie voor heb) zo dramatisch... Want ja ik vind haar goed en prettig, omdat ze zo empatisch is, maar dat kost tijd, maar ik denk ook, schiet maar op, er hangt een hoop vanaf... Maar dat denken de andere mensen op de lijst vast ook... Heftig om te weten dat er zo veel mensen zijn, die zometeen een soortgelijk telefoontje verwachten, ik hoop dat het positief is, voor hen, voor ons en ook voor de arts, je zult maar tot zo laat aan het werk zijn, laat het dan op zijn minst goed-nieuws-gesprekken zijn...
Reactie plaatsen
Reacties