Vandaag terug bij de (vervangster van de) Oncoloog. Vorige week was Bram's bloed niet goed genoeg om de Lomustine te slikken. De Procarbazine zou hij sowieso niet meer doen, vanwege vreselijk voelende bijwerkingen. En de infusen (Vincristine) was even afwachten, want het leek erop dat Bram pijnscheuten in zijn benen kreeg van deze chemo.
Zijn bloed was net boven de ondergrens en dus mag hij vanavond voor de allerlaatste keer de Lomustine nemen. Vanwege de bijwerkingen van de Vincristine gaan die nu ook niet meer plaatsvinden. Dat betekend dat vanavond de laatste keer chemo Bram's lichaam in verdwijnt.
Fijn, zou je zeggen... Maar de effecten ervan kunnen nog wel 9 maanden duren. Sterker nog, we kregen óók te horen dat de pijn in Bram's benen polyneuropathisch kunnen zijn (blijvende schade aan de zenuwuiteinden) en mogelijk in deze vorm blijvend zijn. Dat voelt volgens Bram alsof je je bovenbenen ernstig verbrand hebt en daar nu je lange broek overheen aan hebt met af en toe een elektrische schok erdoorheen jagend.
Maar de gemiddelde patiënt die deze chemo kuur doorloopt maakt 3 kuren af. Bram heeft er 5 volledig gedaan en deze 6e telt met de pillen die hij vanavond neemt voor ongeveer 75%. En dat terwijl hij er ook vreselijk zwak aan begon. Ik mag toch wel stellen dat ik ONGELOOFLIJK trots ben op Bram! Wat een fucking prestatie!
We hebben er dus weer een hoop opzitten, maar ik vrees ook dat er nog veel komen gaat. Geen pessimisme, al lijkt dat misschien voor mensen die niet in onze schoenen lopen wel zo, maar realisme. Alles is afgebroken en met alles bedoel ik ook ALLES, want niks ontkomt aan de last van kanker. Je gezin, je lijf, je leven, je denkwijze, je toekomst, je omgeving, je relatie(s), alles... En dat moeten we nu WÉÉR opbouwen... Wetende, want dat is ons meer dan duidelijk (gemaakt), dat het tij zo weer kan keren... We kunnen nu weer beginnen, het kan over een half jaar/jaar/5 jaar gewoon weer instorten en dat zal het ook... En dat maakt het ook zo zwaar.
Eind januari de nieuwe MRI en dan zijn we hopelijk even van de ziekenhuisbezoekjes af, daar ben ik al heel blij mee!
Reactie plaatsen
Reacties