Ik was er al voor gewaarschuwd, maar dat voorkomt toch niet dat je het niet voelt... Bovendien moet je slapen om te kunnen dromen...
Maar vanmorgen dus gedroomd over Bram...
Hij luierde op de bank, ik was druk in de keuken... Ik mopperde en hij mopperde terug... Over wie kookte, wie de boodschappen deed en wie Spot zou uitlaten... Dat de een het een kon doen en de ander het ander... Ergens dook een onbestemd gevoel op en ik wilde naar Bram toelopen, een knuffel en een kus geven en zeggen dat we anders alles ook samen konden doen... En ik liep naar de bank, en liep met mijn armen al uitgestrekt, en liep, bijna was ik er, bijna kon ik hem voelen, en liep... En werd wakker...Meteen die stekende pijn in mijn hart, meteen tranen, meteen dat afschuwelijke gevoel...
Er is geen gemopper meer, Bram zit nooit meer op die bank te luieren, we kunnen de taken niet meer verdelen of samen doen en ik zal hem nooit meer knuffelen, kussen of in mijn armen voelen...
En zo worden mooie dromen opeens afschuwelijke waarheden...
De nachtmerrie begint nu als ik wakker word...
Reactie plaatsen
Reacties