Vandaag "afronden" in het UMC Utrecht...
"Afscheid" van Bram's neuro oncoloog, de medisch verpleegkundige en Bram's collega's...
Mensen die op de meest kwetsbare momenten getuigen waren, soms zelfs de brenger van het slechte nieuws...
Een band die teruggaat naar lang geleden... toen Bram in zijn werkkleding "even naar de poli liep" voor de uitslag...
Een band die achteraf zelfs nog meer overlap had dan we beiden wisten...
De kinderen die nog al hun vragen konden vragen, met name die ene: "Is de kans dat wij ook een hersentumor krijgen nu groter?"
Het is een dubbel gevoel... Voor Bram een fijne werkplek, zijn passie, zijn plekje...
Ik moest zittend in dezelfde wachtkamer, dezelfde geur, dezelfde iPad, hetzelfde boekje van "Joost en het gemene hersenspookje", dezelfde alles, maar zonder Bram, ontzettend huilen...
Wat is dat toch... Al dat afscheid nemen? Ik had een hekel aan dat kamertje, aan het wachten, aan de MRI, aan de beelden en nu wil ik het allemaal terug... Terug naar Bram... Liever nog 100 jaar wachtkamer in en kantoortje uit, MRI in en bloedafname uit, dan deze 1e maand zonder Bram...
Dan zijn collega's, die altijd naast hem zijn blijven staan... Hoe dichtbij het ziekzijn van Bram ook bij hun werkveld kwam...
Het hoekje aan het eind van de gang C3 Oost... Medium Care... wetend dat Bram daar prachtige tijden heeft beleefd... Het doet allemaal wat met me...
En vlak voordat we in de oh-zo-bekende parkeergarage uitstappen "Door de wind" op de radio...
En als we daar wegrijden "Nu wij niet meer praten"
Biffy Clyro, kamer 22, de liedjes op de radio... het is mij allemaal net wat te toevallig...
Ik mis je lieverd!
#afscheid #rouw #liefde #verlies #verdriet #verwerken #rouwarbeid #grief #loss #goodbye #sadness
Reactie plaatsen
Reacties