Ik scroll door mijn Facebook herinneringen... Ik kom ieder jaar tegen dat de "vuurwerk liefhebbende achterbuurman" wéér grandioos vuurwerk had, dat we wéér niet de 30 miljoen gepakt hebben en een hoop gemijmer over het afgelopen jaar en de wensen voor komend jaar.
Ook deze oud en nieuw geldt;
Het vuurwerk van de achterbuurman was weer spec-ta-q-lair (Woordspeling van een vriend van het THH)! Weer geen rooie cent binnengeharkt met de veel te dure loten.
Alleen dat mijmeren, wat was en wat gaat komen... Dat blijft voor iemand met een druk hoofd zoals het mijne sowieso echt een ding. Maar na de jaren zoals de afgelopen 8 van ons... tja, soms is dan "je kop omhoog en tieten vooruit" (zoals een hondenvriendin van me altijd roept) best wel al hard werken... (sowieso na 16 kg afvallen is je tieten vooruit houden op je 36e een uitdaging die je van de zwaartekracht niet wint).
Bram en ik zijn wel van de (tumor)humor (gejat van Jochem Meyjer, want beter een gejatte #gelekaartgrap dan een zelfverzonnen slechte)...
(Vanavond "Adem in, Adem uit" in Carré om 20u30 op SBS6; AANRADER!)
En NIEMAND, NIEMAND mag zeggen dat we (ja , WE, want naast Bram hebben Dana, Gijs, Spot en ik het ook heel zwaar) niet gevochten hebben. Letterlijk gevochten voor ons leven... Om het zo te leven als dat wij graag zouden willen ondanks alle beperkingen.
Al dat vechten, verwerken, incasseren, de andere wang toekeren... Het maakt je sterk, het verzet grenzen, het leert je lessen...
Maar het kost ook veel... Heel veel...En er komt een moment dat het meer kost dan dat het oplevert... En zelfs dat hou je met een sterke wil en goeie mentaliteit en veel geluk en nog meer liefde nog even vol... Tot het punt dat het onvermijdelijke niet langer meer te omzeilen is...
Met de recente uitslagen en ontwikkelingen lijkt, toch nog zo onverwacht, dat punt opeens wel akelig onvermijdelijk dichtbij...
En dan is zo'n overgang van een jaar, waarop alle mensen mijmeren, achteromkijken en vooruit vooruitblikken, opeens nog een tikje zwaarder...
Want wat wens je elkaar om middernacht? Gelukkig nieuwjaar? Tegen beter weten in een beter jaar dan 2019? 2020 is vanaf 27 december opeens helemaal geen jaar meer waar ik naar uitkijk, maar een jaar dat veel te snel gekomen is en waar ik nu al tegen op zie...
En met hulp van allerlei lieve en fijne mensen om ons heen, vind(en) ik/we wel weer de kracht om ook in 2020 grote, fijne, blije, liefdevolle hoogtepunten te beleven.
Toch bleef het even stil om 00.00 tussen ons... en vroegen we ons af... staan we hier over een jaar weer of...
Reactie plaatsen
Reacties