Ik word wakker van zijn kleine smakgeluidjes. Als ik t nachtlampje aandoe kijkt hij me aan en glimlacht. Ik pak hem bij me en hij weet nu wel goed wat hij moet doen om bij zijn drankje te komen. Zijn spartelen gaat over in totale overgave, zijn handje verdedigend om zijn voedselbron geslagen. Ik luister naar de kletterende regen buiten en kijk hoe Gijs en ik, buik aan buik, tegen elkaar gekruld in ons nestje liggen. Zijn pluizige haartjes en grote ogen met lange wimpers. Zijn handje wappert de lucht in. Ik bied mijn vinger aan en hij grijpt hem alsof hij me nooit meer loslaat. Was het maar zo... Langzaam zakken zijn oogjes dicht en laat hij diep in slaap los... HEEL SOMS is 's nachts voeden heerlijk!
Reactie plaatsen
Reacties