Om 4u schrik ik wéér wakker, net als alle afgelopen nachten sinds vrijdag op zaterdag nacht. Steeds weer het geluid en het beeld van het insult dat ik enkele seconden herbeleef. Totdat ik besef dat er niks aan de hand is en Bram gewoon rustig naast me ligt te slapen. Maar nu niet!!! Ik hoor dezelfde ademteug, net als vrijdagnacht en ik droom dit niet meer... De ademteug die leek aan te kondigen aan Bram's lichaam "kom op jongens allemaal in de startblokken, we gaan los..." En ook nu start een insult... 4u04... Mijn lichaam reageert ook met een kwak adrenaline en ik voel mijn hart bonzen. Waar staat die spray? Hoe krijg ik dat kutkinderslot eraf? Hoe vaak moet ik eigenlijk sprayen? "Rustig blijven, rustig blijven", herhaal ik voor mezelf in mijn hoofd... Ik spray ieder neusgat 1x. Best lastig als je trilt als een rietje. Ik weet waar het bloed op het kussen door komt, toch schrik ik. Ik weet niet wat ik dacht, dat Midazolam een wondermiddel was ofzo, maar er gebeurd naar mijn idee vrij weinig... Ik besluit toch maar weer de ambulance te bellen, deze keer ben ik alleen en ik weet het gewoon niet... Ik ben bang dat de paniek het overneemt, het ambulance personeel komt weer binnen als het insult wegebt... 4u15, 11 minuten... Afgerond naar beneden misschien 10... Zij checken Bram en bellen naar het UMC. Hij hoeft niet mee, tot maandag kunnen ze voor hem niet meer betekenen dan ik. Ik krijg nieuwe instructies en daarmee moet ik het doen. "Ik begrijp ze wel, maar ik snap het niet...." zou Bassie van Adriaan zeggen. Ik weet nu wat ik met en voor Bram moet doen... Maar wat ik met mezelf aanmoet?! Ideeën zijn welkom...
Reactie plaatsen
Reacties