Zit ik hier, op mn vrije dag, voor het eerst sinds Dana's geboorte ben ik "alleen" thuis (van 8u30 tot 14u15 ten minste) en ik had me voorgenomen vanalles op te pakken, zodat die vrije dagen niet enkel ingevuld worden met huishoudelijke zaken, maar dat ik ook wat tijd heb voor seef-beteringen... De ren-spullen liggen klaar... Ik weet waar ze liggen en dat ik ze zo moet gaan aantrekken, dat heb ik mezelf beloofd... Ik weet dat Evi in mijn oor zal zeggen dat ik een doorzetter ben en dat ik die minuut extra kan... Ik wéét ook dat ik het kan, ik heb het ten slotte al eerder gedaan toen ik dacht dat ik het niet kon... Maar waarom lijkt het dan nu veel moeilijker, een grotere stap? Waarom zit ik hier allerlei excuses te verzinnen om toch maar niet te gaan? Gedver de Gedver de Gedver.... Hophop daar ga ik!!! Nu Seef! Nu!
Reactie plaatsen
Reacties