Wekker zetten om na zes weken (eindelijk) het ritme en de regelmaat weer terug te vinden... Hoewel ik ook wel weer op zie tegen het gesleep en gehaast om iedereen overal op tijd te krijgen en te halen... En hoe trots ben ik op onze Dana, die gewoon met haar 5 jaar naar groep 3 mag gaan... En nu al echt bezig is met schrijven, lezen en rekenen... Maar hoe dubbel is het... Want dat kleine kleuterige verlegen meisje is er niet meer... Dana maak je niks meer wijs... En dan Gijsje... Of zeg maar rustig Gijs want "ik ben een grote jongetje nu"... We zijn hard op weg om "uit de luiers" te zijn... En hoe heerlijk dat ook klinkt en ook zeker is (zal zijn) de meeste ouders zullen begrijpen dat je daarmee ook nogal wat afsluit... En voor de mensen die mij goed kennen... Loslaten, afscheid nemen, periodes afsluiten... Het kost me moeite...
Reactie plaatsen
Reacties